Μέχρι σήμερα, ο μεγαλύτερος επιταχυντής ηλεκτρονίων είναι ο LEP (Large Electron Positron Collider) στο CERN. Η περιφέρεια του είναι 27 χιλιόμετρα και ολόκληρος ο επιταχυντής βρίσκεται πάνω από 100 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της Γης.

Ο LEP είναι ένας επιταχυντής συγκρουόμενων δεσμών, όπου οι δύο δέσμες των σωματιδίων αποτελούνται από ηλεκτρόνια και ποζιτρόνια (αντί-ηλεκτρόνια) αντίστοιχα. Οι δέσμες των σωματιδίων επιταχύνονται σε αντίθετες κατευθύνσεις, σε τροχιές πολύ κοντά η μία στην άλλη μέσα στον σωλήνα της δέσμης. Στη συνέχεια, οι δέσμες καθοδηγούνται σε σύγκρουση.

Για να επιτευχθεί αυτή η τόσο υψηλή ενέργεια που απαιτείται, τα σωματίδια επιταχύνονται σε κάθε στροφή μέσα στον κυκλικό επιταχυντή. Ειδικά επιταχυντικά πεδία αυξάνουν την ενέργεια των σωματιδίων σε κάθε περιφορά. Διαφορετικοί τύποι μαγνητών υποχρεώνουν τα σωματίδια να κινούνται σε αυστηρά καθορισμένες τροχιές.

Τα τέσσερα βήματα της επιτάχυνσης αυξάνουν τις ενέργειες των σωματιδίων έως και 400 MeV ανά στροφή, σε μία τελική ενέργεια περίπου 100 GeV. Τέσσερα πακέτα ηλεκτρονίων και ποζιτρονίων μπορούν να περιστρέφονται μέσα στο δαχτυλίδι για ώρες, με μία ταχύτητα πολύ κοντά στην ταχύτητα του φωτός.

Μέσα στον LEP υπάρχουν 3368 μαγνήτες και 272 υπεραγώγιμα επιταχυντικά στάδια. Όλα αυτά τα τμήματα πρέπει να παραμείνουν παγωμένα σε μία θερμοκρασία κάτω των μείον 269 βαθμών Κελσίου.