Klucz do narodzin czasu - Projekty - Wprowadzenie - Animacja rozpadu Z --> kwark + antykwark

Animacja rozpadu Z --> kwark + antykwark

Tak właśnie mógłby wyglądać typowy rozpad Z --> kwark + antykwark. Nadbiegający z prawej strony elektron zderza się z antyelektronem, czyli pozyton, nadbiegającym z lewej strony. Obie cząstki anihilują i wytwarzają cząstkę Z, która rozpada się na kwark i antykwark.

Kwark i antykwark nie mogą istnieć jako cząstki swobodne. Zamiast tego energia oddziaływania silnego, które utrzymuje je razem, gdy próbują się rozdzielić, przekształca się w kolejne nowe kwarki. Kwarki te szybko łączą się w cząstki złożone z dwóch lub trzech kwarków, czyli hadrony, które wybiegają z punktu zderzenia jako kaskady lub "dżety". Dowiecie się o tym więcej z drugiego zadania.

Bardzo łatwo jest rozpoznać zdarzenia, w których cząstka Z rozpada się na kwarki. Po każdej stronie punktu oddziaływania widać wówczas wiele wybiegających cząstek, oddziałujących zarówno w komorach śladowych, jak i w kalorymetrach. Czasami, jak się przekonacie, obserwuje się więcej niż dwa strumienie cząstek.

Pamiętajcie, że poza hadronami strumienie cząstek mogą zawierać elektrony, pozytony i miony. Są to jednak cząstki wtórne. Interesują nas dwie pierwotne cząstki, wytworzone podczas rozpadu cząstki Z, a jeśli w zdarzeniu jest wiele hadronów, może to być tylko rozpad cząstki Z na kwarki.